İtalya, « Büyük Ülke statüsünü» nasıl kazandı?
yazan Manlio Dinucci
24 Mart 1999’da, İtalyan Senatosunun oturumu saat 20.35’te, o dönem D’Alema hükümetinin (Ulivo, Pdci, Udeur) Başkan Yardımcısı olan Sayın Sergio Mattarella’nın seslenişiyle yeniden açılır: « Sayın Senatörler, haber ajanslarında da yer aldığıüzere, NATO harekatı saat 18.45’te başlamıştır ».
O sırada, Aviano’dan (Friuli) kalkan, ABD 31nci Filosuna ait F-16 uçaklarının bombaları Priştine ve Belgrad’ıçoktan vurmuştu bile. Ve diğer İtalyan üslerinden havalanan, ABD ve müttefiklerine ait yeni avcı-bombardıman dalgaları arkadan gelmek üzereydi.
Böylece İtalya, Anayasasını (11, 78 ve 87nci maddeler) ihlal ederek, hükümetin parlamentoyu haber ajanslarından sonra, başladıktan sonra bilgilendirdiği bir savaşa sürüklenmiş oldu.
Yugoslavya’ya yönelik savaştan yirmi gün önce, Massimo D’Alema –İl Reformista’ya verdiği mülakatta (24 Mart 2009) bizzat anlattığıüzere– Washington’a davet edilmiş ve Başkan Clinton tarafından kendisine şu öneride bulunulmuştu: «İtalya savaş sahnesine o kadar yakın ki, askeri harekatlara katılmanızı talep etmiyoruz, üslerini bize kullandırtmanız yeterli olacaktır ».
D’Alema ona kibirli bir şekilde şu yanıtı vermişti: «Üzerimize düşen sorumluluğu ittifakın diğer ülkeleriyle eşit oranda üstleneceğiz », yani İtalya, Yugoslavya’ya karşı savaşta sadece üslerini değil ama aynı zamanda avcı-bombardıman uçaklarını da hizmete sunacaktı. Böylece 54 İtalyan uçağı, ABD komutanlığı tarafından belirlenen hedeflere saldırarak bombardımanlara katılacaktır.
D’Alema verdiği mülakatta bunun « ahlaki olarak doğru ve aynı zamanda rolümüzü hakkıyla yerine getirmenin yolu olduğunu » anlatmaktaydı. Haziran 1999’da Başbakan sıfatıyla, « uçak sayısı yönünden ABD’den sonra ikinci ülke konumundaydık. İtalya büyük bir ülkedir ve bu savaşta gösterdiği angajman karşısında şaşırmamalıyız » açıklamasında bulunmuş ve pilotlar için bunun « büyük bir insani ve mesleki deneyim » olduğunun altınıçizmişti.
İtalya böylece, Yugoslavya’ya karşı savaşta hayati bir rol üstlenir. 78 günde 38 000 adet sorti gerçekleştiren ve Sırbistan ve bugünkü Kosova üzerine 23 000 bomba ve füze (çoğu fakirleştirilmiş uranyum içeren) bırakan 1 100 uçağın büyük bölümüİtalyan üslerinden havalanmıştır.
Böylelikle ABD’nin ve NATO’nun İtalya’daki üs sisteminin tamamı harekete geçirilerek test edilmiş ve gelecekteki savaşlar için gücünün arttırılmasının yolu açılmıştır. Bir sonraki savaş 2011’de Libya’ya karşı olacaktır.
D’Alema hükümeti, henüz Yugoslavya’ya karşı savaş devam ederken, 23-25 Nisan 1999’da Washington’da düzenlenen ve Yeni Stratejik Konsept’ini operasyonel hale getiren NATO zirvesine katılıyordu: NATO, üye devletleri « 5nci maddede öngörülmeyen, İttifak toprakları dışındaki krizlere misilleme operasyonları yürütme » taahhüdünde bulundukları bir ittifaka dönüştürülmüştür.
NATO’nun Doğu’ya doğru genişlemesi burada başlamaktadır. NATO, Yugoslavya Federasyonunu yıktıktan sonra, yirmi yıl içerisinde, Rusya’nın sınırlarına doğru gittikçe daha da yayılarak 16’dan 29 devlete genişler (şimdi eğer Makedonya’yı da dahil edersek 30 devlete).
Bugün, « Kuzey Atlantik sahası » Afgan dağlarına kadar dayanmış durumdadır. Ve İtalyan askerleri, İtalya ya da müttefiklerine ne saldırmış, ne de onları tehdit etmiş olan bir ülkenin yok edilmesi sürecine katılarak, İtalya tarafından yirmi yıl içerisinde kazanılan ve D’Alema’nın kibirle « büyük ülkenin yeni statüsü » olarak tanımladığını teyit edecek şekilde orada bulunmaktadırlar.
Yugoslavya’ya karşı savaş, NATO’nun 70.yıldönümü dolayısıyla düzenlenen Uluslararası Sempozyumun temalarından biri olacaktır.
« Yugoslavya: 20 yıl önce, yeni NATO’nun kurucu savaşı» başlıklı tema, video belgeleri eşliğinde 7 Nisan Pazar günü Floransa’da (Cinema Teatro Odeon, Piazza Strozzi, 10.15-18.00) düzenlenecek olan « NATO’nun 70 yılı: Hangi tarihi bilanço? Savaştan çıkmak, hemen şimdi! » başlıklı Uluslararası Sempozyumda ele alınacaktır. Diğer temalar arasında « Nükleer savaşın ön cephe hattında Avrupa » da yer almaktadır.
Konuşmacılar: Global Research Müdürü, M. Şosudovski (Kanada); Dışişleri Bakanlığı Siyasi-Askeri Uzmanı, V. Kozin (Rusya); Belgrad Forumu Başkanı, Ž. Jovanović (Sırbistan); deneme yazarı, D. Johnstone (ABD); köşe yazarı, P. Craig Roberts (ABD). İtalyan konuşmacılar arasında: A. Zanotelli, G. Strada, F. Cardini, F. Mini, G. Chiesa, A. Negri, T. Di Francesco, M. Dinucci.
Düzenleyenler: Comitato No Guerra No NATO ve Global Research. Pax Christi, Comboniani, Wilpf ve diğer kurumların katılımıyla. Sempozyuma katılım (giriş serbesttir) için adınızı ve adresinizi G. Padovano’ya iletmeniz yeterlidir: Elektronik posta : giuseppepadovano.gp@gmail.com / Cep telefonu 393 998 3462.
Kaynak : Réseau Voltaire
INVITATION
